cosmic rivers

Wednesday, November 02, 2005

Ποικιλια η "αυτοαντιγραφη";

Πολλοι συγγραφεις-πετυχημενοι-εχουν ενα ειδος γραφης,μια θεματολογια,ανηκουν σε ενα genre βρε αδερφε και ειναι πιστοι σε αυτο.Δεν παρεκλινουν.Αντιθετα γραφουν πανω κατω τα ιδια πραγματα που τους εκαναν-ισως-πετυχημενους.Εσεις το κανετε αυτο;
Δειτε τι λεει σχετικα ο Μουρκοκ:
I DO write for the love of it, but I make the books increasingly ambitious because I don't want them to become boring. I work on the assumption if I'm bored then the reader will be too. This is a slightly erroneous assumption, as it happens, but I go on making it nonetheless. Many readers ask me for books like the simpler earlier Elric books, for instance, and find the later ones less enjoyable. My answer to that is that I CAN'T simply go on imitating myself the way some authors seem to be able to. I need to set myself harder tasks. Occasionally, as in a graphic novel or a short story, I'll let myself have a bit of fun (as with the new Elric comic) but that's because the form itself is not that of the novel. I'm rather puritanical about trying to give readers value for money. It would be very easy to crank out dozens of S&S tales all following the same lines of the first but I can't do it. That's also why I have done no new Corum books, in spite of many readers demanding them. I just don't have any new Corum stories in me and it would be dishonest, in my view, to do some just for the money. One day, maybe, I'll have an idea which will suit Corum, but until then I've drawn a line under his stories. I am fairly contemtuous of writers who just go on turning out the same story year after year for the 'market'
Αλλα και μια αποψη ενος τριτου για τον ιδιο τον Μουρκοκ:
When I look at Mike's output (who's pretty much the only fantasy author I read apart from T*lk*in) I see such diverse works as 'The Shores of Death' (SF), 'Stormbringer' (Fantasy), 'The Chinese Agent' (comedy), the Cornelius novels (political satire?), 'Gloriana' (romance), 'The War Lord of the Air' (steampunk?), 'The Dancers at the End of Time' (fin de siecle), the Pyat novels (historical), 'Mother London' (social)... The list of different 'genres' that Mike uses varies quite considerably. Which is what I expect from a 'proper author'. If I don't 'get' Mike's latest novel it doesn't matter because there'll be something different out next year that might be more to my tastes.
Λοιπον,τι προτιματε;Και τι εχετε να πειτε για τους συγγραφεις που μπαινουν σε ενα λουκι η για αυτους που προσπαθουν να κανουν και κατι αλλο;Εμενα πολλοι μου θυμιζουν ατομα απο το χωρο της μουσικης και της τηλεορασης που κανουν τα ιδια πραγματα αλλαζοντας τα λιγο και λανσαροντας τα ως καινουργια.
Προσφατο παραδειγμα αυτο των Ρεππα-Παπαθανασιου που αντεγραψαν ΔΙΚΟ τους επεισοδιο στο Safe Sex(ενα απο τις Τρεις Χαριτες).
Εγω προσπαθω στα λιγα διηγηματα που γραφω να εχω διαφορετικα θεματα και στυλ.
Διαολε,μολις τελειωσα το "Αρκτικος κυκλος" και ειδα τον Μπραουν να επαναλαμβανεται ξανα και ξανα!Και ειναι ισως ο πιο εμπορικος συγγραφεας μετα τη Ροουλινγκ!

3 Comments:

  • Κι εγώ κλίνω προς "κάτι άλλο", όσον αφορά την ίδια την ιστορία, γιατί δε νομίζω ότι το ύφος γραφής αλλάζει. Ακόμα κι ο Moorcock, δεν έχει πραγματικά αλλάξει το ύφος του' θεματολογία έχει αλλάξει... αν και πάντα (ακόμα κι αυτός) κρατά κάποιες σταθερές. Το Πολυσύμπαν, ας πούμε, ο Αιώνιος Πρόμαχος. Έχει κάποιες σταθερές, πώς δεν έχει; Εκτός από ελάχιστα μυθιστορήματα, όπως το Gloriana. Βέβαια, δεν ακολουθεί "συνταγή", σαν τον Brown. Η συνταγή μπορεί να είναι καλή για ένα μυθιστόρημα που θα κάνει εύκολες και γρήγορες πωλήσεις, αλλά δεν είναι καλή για ένα πραγματικά αξιόλογο μυθιστόρημα που θα αντέξει τις σπαθιές του χρόνου.

    By Blogger kk, at 11:38 PM  

  • Nαι,η λεξη "υφος" δεν ηταν ισως σωστη.Σιγουρα ολοι οι συγγραφεις εχουν μια προσωπικη σφραγιδα.Ειδικα ο Μουρκοκ που συνδεει την πλειονοτητα των εργων του μεσω του Πολυσυμπαντος.
    Αλλα τουλαχιστον αλλαζει θεματολογια καπως.Επισης παραδεχομαι συγγραφεις που διεπρεψαν σε διαφορα "ειδη" οπως η Λεγκεν ας πουμε.
    Κατι αλλο που ηθελα να προσθεσω για τον ΜΜ ειναι οτι-οπως λεει κι ο ιδιος-αν και εγινε γνωστος με καποια παλια εργα του ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ να γραψει κατι διαφορετικο.Αν το καλοσκεφτεις απο Ελρικ το μονο που εγραψε μετα τα παλια του εργα ειναι Το καστρο του μαργαριταριου.Φυσικα ο Ελρικ εμφανιζεται και σε πιο συγχρονα βιβλια αλλα οχι ως πρωταγωνιστης-μαλλον ως γκεστ σταρ για να αυξηθουν οι πωλησεις.
    Αυτο που κανουν οι ερισσοτεροι ειναι να ψαχνονται μεχρι να κανουν επιτυχια.Μετα αναπαυονται στο θρονο τους.

    By Blogger Heiron, at 12:19 AM  

  • Το θέμα αυτό δεν είναι για blog αλλά για forum, να το αναλύσουμε μέχρι αηδίας. Post it

    By Blogger nihilio, at 12:00 AM  

Post a Comment

<< Home