Οταν θελει καποιος κατι...

Το συμπαν συνωμοτει για να το πετυχει... Η μηπως οχι;
Αυτες τις μερες προσπαθω να τακτοποιησω καποια πραγματα στα επαγγελματικα μου αλλα τρωω πολλες σφαλιαρες. ΟΚ, για την περιπτωση που εστειλα βιογραφικο και εγινε ενα μπερδεμα(ειναι μπερδεμα,αφηστε το). Αλλα να μου δινουν καποια τηλεφωνα για να βαλω κατι αγγελιες που θελω και ειτε να μην ισχυουν αυτα που μου ειπαν(μεχρι και σε τοπικη εφημεριδα αλλης πολης με εβαλαν και πηρα!Ασε που η εφημεριδα που εχει τσαμπα αγγελιες μου ζητησε να τη χρυσοπληρωσω) ειτε να μην υπαρχει καν τετοιο τηλεφωνο, παει πολυ!
Μηπως το συμπαν μου λεει να συνεχισω το "χαμερπειν"; Η μηπως μου λεει να στρωθω να διαβασω για να παρω το ρημαδοπτυχιο; Αλλα και παλι, γιατι δεν μου εβαλαν ακομη το βαθμο στο εργαστηριο πυρηνικης που ειχα περασει πριν 3 χρονια;
Μαλλον θα πρεπει να αρχισω να βλεπω τον κοσμο μεσα απο ρουμπινενια ματια οπως εγραψε κι ο Βαρδος στο αριστουργημα του "Παραφροσυνες".
Τελειωσε.
Αυριο βαζω ρουμπινί φακους επαφης...